W niedzielę 25 sierpnia 2019 roku w kościele pw. św. Floriana w Orszymowie i na cmentarzu parafialnym odbyły się uroczystości patriotyczne związane z 75 rocznicą wybuchu powstania warszawskiego, 75 rocznicą śmierci mjr Jana Jaroszka oraz 80 rocznicą wybuchu II wojny światowej. We wspólnej modlitwie wzięli udział towarzysze broni śp. mjr Jana Jaroszka powstańcy warszawscy ze zgrupowania ,,Chrobry II” Zofia Czekalska ps. ,,Sosenka”i Janusz Walędzik ps.,,Czarny” wraz z rodzinami, władze samorządowe Gminy Mała Wieś na czele z Wójtem Gminy Mała Wieś Zygmuntem Wojnarowskim, kombatanci, poczty sztandarowe Ochotniczych Straży Pożarnych z Dzierżanowa i Orszymowa, harcerze oraz mieszkańcy Gminy Mała Wieś.
Uroczystą msze świętą poprzedził montaż słowno-muzyczny przygotowany przez uczniów ze Szkoły Podstawowej w Dzierżanowie. Po zakończeniu mszy świętej wszyscy zebrani udali się na cmentarz parafialny, gdzie złożyli kwiaty na grobie mjr Jana Jaroszka.
Jan Jaroszek 1908-1944 Jan Jaroszek urodził się 21 grudnia 1908 roku w Orszymowie w rodzinie Jana Jaroszka i Feliksy z Goleniewskich .Został ochrzczony w Kościele Parafialnym p.w. św. Floriana w Orszymowie . Uczęszczał do Szkoły Powszechnej w Orszymowie a następnie do Gimnazjum i Liceum Marszałka Małachowskiego w Płocku. Zdał maturę i studiował w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Po skończeniu studiów pracował jako nauczyciel matematyki w Płocku, Włocławku i Grodnie. W latach 30 – tych przeszedł szkolenie wojskowe dla żołnierzy rezerwy w Komorowie. 31 grudnia 1932 roku ożenił się z Stefanią Kiedrowską. Od momentu wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 roku walczył w 18 Dywizji Piechoty Wojska Polskiego. Dosłużył się wówczas stopnia porucznika. Podczas okupacji( od 1941 roku) mieszkał w Wyszogrodzie i działał w konspiracji. Prowadził tajne nauczanie oraz placówkę wydawniczą na terenie ziemi płockiej. Na początku 1943 roku uprzedzając swoje aresztowanie przedostał się do Warszawy gdzie rozpoczął działalność w strukturach Narodowych Sił Zbrojnych w organizacji Miecz i Pług. W lipcu 1944 roku został komendantem Miecz i Pług dzielnicy Warszawa Śródmieście. Wybuch powstania warszawskiego zastał Jana Jaroszka ps. ,,Proboszcz” w Warszawie. Dowódcą samorzutnie sformowanego zgrupowania został mjr Leon Nowakowski ,,Lig”. 2 sierpnia 1944 roku do mjr ,,Liga”, na ulicę Twardą 40 gdzie rozpoczęło się formowanie dowództwo grupy, zgłosił się Jan Jaroszek. 4 sierpnia 1944 roku ,,Lig” wyznaczył kpt. ,,Proboszcza” na stanowisko szefa sztabu Zgrupowania Chrobry II. Mjr ,,Lig” nadał zgrupowaniu nazwę Chrobry. W konspiracyjnej ewidencji Armii Krajowej figurowało już zgrupowanie Chrobry w związku z tym zgrupowanie ,,Liga” otrzymało nazwę Chrobry II. Zgrupowanie broniło części Śródmieścia Północ i Woli w obrębie ulic Sosnowej, Chmielnej, Żelaznej, Al. Jerozolimskich, Pl. Zawiszy, Towarowej, Prostej, Wroniej, Grzybowskiej, Ceglanej i Pl. Grzybowskiego. Dowódca powstania warszawskiego generał Antoni Chruściel ,,Monter” powiedział znamienne słowa o Zgrupowaniu – ,,Co tu gadać , jedynie ,,Chrobry II” nie oddał Niemcom przez cały okres trwania akcji (powstania) ani piędzi terenu”. Stanisław Podlewski w książce ,,Wolność krzyżami się znaczy” pisze o Jaroszku: ,, …. niskiego wzrostu, krępy, ale o energicznych ruchach dowódca tego oddziału. Jest to kpt. Proboszcz, szef sztabu Zgrupowania Chrobry II … . ,, Nazywano go Wołodyjowskim. Niski, chudy nerwowy, o jasnych włosach spadających w nieładzie na twarz. Odziany w zadługi płaszcz niemiecki z pękiem granatów za pasem. W ręku nieodstępny Vist” – tak kpt. Proboszcza wspominali towarzysze broni na łamach gazetki powstańczej. Jego specjalnością były czołgi. W brawurowych wypadach niszczył niemieckie czołgi wrzucając do ich środka przez otwór kierowcy granaty zrzutkowe. Do takich akcji wykorzystywał swój ulubiony typ granatu ,,jabłko angielskie”. Każde zdobycie broni było w dniach powstania wielkim świętem. Było to okazją do robienia zdjęć ze swymi min. ,,zdobycznymi czołgami”. Jego bohaterskie wyczyny nie pozostawały bez echa. Za swoją nieprzeciętną odwagę został odznaczony Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari. Jaroszek pełnił stanowisko szefa sztabu Zgrupowania Chrobry II od 4 sierpnia aż do swojej śmierci. Zginął 15 sierpnia 1944 roku w na skrzyżowaniu ulic Grzybowskiej i Waliców raniony dwoma seriami z pistoletu maszynowego, 10 minut po zakończonej pomyślnie akcji unieszkodliwienia swojego 17 w kolekcji czołgu. Został pochowany przy Szpitalu na ulicy Mariańskiej. Po II wojnie światowej w 1945 roku z inicjatywy rodziny prochy mjr Jana Jaroszka zostały ekshumowane i pochowane na Cmentarzu Parafialnym w Orszymowie. W mogile zostali pochowani wspólnie z mjr Jaroszkiem jego rodzice: w 1958 roku Jan Jaroszek ojciec a w 1973 matka Feliksa Jaroszek. 2 września 2001 roku w Kościele Parafialnym pw. Św. Floriana w Orszymowie odbyła się uroczystość odsłonięcia i poświęcenia tablicy upamiętniającej mjr Jana Jaroszka.Uroczystą mszę świętą celebrował Generalny Wikariusz Płockiej Kurii Jego Ekscelencja ks. Biskup Roman Marcinkowski przy udziale proboszcza parafii Orszymowo ks. Zygmunta Ignatowskiego. Obecni byli towarzysze broni Kpt. Jaroszka ze Zgrupowania Armii Krajowej Zgrupowania ,, Chrobry II”.